Cousas do pasado: 2017

Arredor do 1789, comezou unha revolución en Francia, motivada pola recente independencia Americana e as vantaxes que obtiveron estes ao separarse da coroa británica, na que a Ilustración comezou a motivar a xente, sobre todo as clases non privilexiadas, a loitar polos seus dereitos e liberdades e por unha sociedade xusta e igualitaria.

Francia nese momento estaba rexido por un rei absolutista, Luís XVI. Este foi o que convocou os Estados Xerais ante a negación dos privilexiados a pagar impostos.

Logo nese mesmo ano, en maio, en Versalles ante a negación da nobreza e o clero a concederlles ao terceiro estamento un voto por persoa, nunha reunión dos estados xerais, o terceiro estamento convoca una Asemblea Nacional no Pavillón de París o 20 de xuño para comprometerse a crear unha constitución na que eles, burgueses e clases populares, tamén podan decidir, facendo que o pobo de París únase á revolta

Juramento del Juego de la pelota por Jacques-Louis David.

Fonte: https://es.wikipedia.org/wiki/Juramento_del_Juego_de_Pelota

O 13 de xullo as multitudes revolucionarias comezaron a armarse saqueando almacéns reais e tendas de armeiros para obteren armas e pólvora, estendéndose en forma de Revolta Antiseñorial. Polo que o 14 de xullo, ao redor de 900 persoas asaltaron a Fortaleza de Bastilla para abastecerse da pólvora que había almacenada nela. Xa que era o único baluarte real que quedaba no centro de París, protexendo unha recente entrega de 250 barrís de pólvora, creando así un símbolo moi representativo para a revolución xa que lles daba reputación e lexitimidade.

Toma de la Bastilla, cuadro de Jean-Pierre Louis Laurent Houel (1735-1813)

O 4 de agosto, a Asemblea Nacional abole os privilexios feudais e promulga a Declaración de Dereitos do Home e do Cidadán. O 26 foi aceptada e consistía en acabar cós principios, institucións, e prácticas do antigo Réxime “o principio de toda soberanía reside esencialmente na nación”, consideraba lexítima a revolta en contra de la Monarquía Absoluta xa que declarábase imprescindible a resistencia á opresión. Ainda que se estableceran estes dereitos fundamentais dos cidadáns franceses e todos os homes non contábase coas mulleres nin escravos, ata 1791 cando Olympe de Gouges proclamou a Declaración dos dereitos da Muller e do Cidadán.

Artículos

I. Os homes nacen e permanecen libres e iguales en dereitos.

IV. A liberdade consiste en poder facer todo aquelo que non cause perjuicio aos demás.

V. A ley só pode prohibir as accións que son perxudiciais á sociedade.

VII. Ningún home pode ser acusado, arrestado e mantenido en confinamento, excepto nos casos determinados pola ley.

IX. Todo home é considerado inocente hasta que declarase convicto.

X. Ningún home debe ser molestado por razón das súas opinións, ni aún polas suas ideas relixiosas.

https://es.wikipedia.org/wiki/Declaraci%C3%B3n_de_los_Derechos_del_Hombre_y_del_Ciudadano Bandera

Unha das fases da revolución francesa é no 1791, cando declarase a constitución que establece o sufraxio censitario, a monarquía constitucional e erixiuse un novo símbolo nacional, a escarapela tricolor e a bandeira tricolor, que teñen o azul e vermello da bandeira de París e o branco da monarquía. Estas reformas que trouxo a Constitución satisfaceron aos burgueses pero non aos opositores da nobreza, monarquía, clero e sectores populares.

Austria e Prusia inician unha guerra contra Francia para frear a revolución: os austriacos invaden Francia e nace outro dos símbolos de Francia a Marsellesa.

Letra en francés	Traducción al español
Primera estrofa (Himno de Francia)
Allons enfants de la Patrie, Le jour de gloire est arrivé ! Contre nous de la tyrannie L'étendard sanglant est levé (bis) Entendez-vous dans les campagnes Mugir ces féroces soldats ? Ils viennent jusque dans vos bras Égorger vos fils, vos compagnes !	Marchemos, hijos de la Patria, ha llegado el día de gloria! Contra nosotros, la tiranía alza su sangriento estandarte. (bis) ¿Oís en los campos el bramido de aquellos feroces soldados? ¡Vienen hasta vuestros mismos brazos a degollar a vuestros hijos y esposas!
Estribillo
Aux armes, citoyens ! Formez vos bataillons ! Marchons, marchons ! Qu'un sang impur Abreuve nos sillons !	¡A las armas, ciudadanos! ¡Formad vuestros batallones! ¡Marchemos, marchemos! ¡Que una sangre impura inunde nuestros surcos!

Ao mesmo tempo, nace en francia a súa primeira República Democrática que vai dende o

19 de septembro de 1792 ata o 30 de outubro de 1795 ( cando Napoleón ascende ao poder dando un golpe de estado). Era un réxime no que había un parlamento e unha ausencia da monarquía. Comenzou oficialmente cando a Convención Nacional, que naceu como un órgano constituínte que abarcaba os tres poderes (executivo, lexislativo e xudicial), aprobou a abolición definitiva da monarquía francesa.

A Convención foi considerada unha das máis adiantadas naquel momento, incluíndo dentro dos seus logros o sufraxio universal, tamén grazas aos esforzos que fixeron as mulleres para poder ser recoñecidas. A forma de organización republicana era apoiada principalmente pola burguesía radical e as clases sociais populares, mentres que a rexeitaban nobres e clérigos.

O 10 de agosto de 1972 púxose fin á monarquía do rei Luis XVI. O pobo de París e os Saint- Coutelle invaden o palacio das Tullerías xunto coas tropas federadas. Luis buscou refuxio pero foiselle denegado. O antigo monarca foi decapitado na guillotina en eneiro de 1793 pola aparición da nova forma de organización.

(Pintura que mostra o decapitamento na guillotina de Luis XVI)

Coa nova Amblea Lexistativa, a Convención, a Revolución chegou ao seu máximo explendor, xa que foi un período de busca de alternativas máis moderadas. A convención pode dividirse en : Xirondina e Xacobina.

As diferencias ideolóxicas dentro da asamblea eran notables, xa que os xirondino buscaban respostas máis moderadas e os xacobinos eran partidarios a recurrir a medidas extraordinarias como quitar a liberdade de posuir unha propiedade privada.

Baixo o dominio dos Xirondinos, declararon a guerra contra a chamada “Primeira Coalición”, iniciada por Austria e Prusia polo medo que tiñan de que a Revolución francesa se extendera por toda Europa.

Os xacobeos toman o control da Asamblea levando a cao a Política do Terror, que consistía na decapitación de todo aquel que non tivese as ideas revolucionarias, xa que tiñan medo de que regresasen as ideas do absolutiosmo.Esta sanguenta orde foi dirixida por Robespierre e os seus compañeiros.

Pero foros eles quenes caíron cando os Xirondinos retomaron o poder, e foron decapitados o 27 de xullo de 1794 .

A Morte de Marat é unha pintura de estilo neoclásico pintada por JL David,e é unha das máis representativas da Revolución Francesa. Plasma o acontecemento da morte dun dos líderes xacobinos Marat durante a época da política do terror, que foi apuñalado o 13 de xullo de 1793 por Carlota Corday, quen apoiaba aos xirondinos, máis moderados. Ela describía a Marat coma unha bestia, e pensaba que co seu asesinamento Francia iría mellor, así que xa saíu de París con esa idea metida na cabeza. Conseguíu acercarse a Marat cunha falsa idea dunha campaña contrarrevolucionaria, e cando chegou á casa de Marat apuñalouno cun pñal que escondia baixo as súas roupas. Ela foi executada máis adiante.

David era íntimo amigo de Marat, e de feito este cadro foi un dos seus mellores aínda que pintouse moi rápido. As dimensións son de 165x128 m, a técnica é óleo sobre lienzo e píntase en Francia.

Levaba un turbante empapado en vinagre para poder calmar as intensas picores que lle producía unha enfermidade da pel orixinada por unha alerxia aliemtaria ao gluten. Tamén tiña que darse baños de auga fría varias veces ao día para calmalo.

En conclusión esta revolución tivo grandes avances para a xente burguesa como o voto individual ou a aparición da propiedade privada, pero tamén foi moi sanguenta. Había decapitacións na guillotina tódolos días, e estas execucións era públicas.

Máis de 1.000 millóns de personas, na súa maioría mulleres, nenos e nenas sufren unha grave carencia de, polo menos, un dos bens e servizos necesarios pasa sobrevivir. Da que máis se fala, e da que máis se encargan as grandes organizacións a nivel mundial, posiblemente porque sexa a máis importante e esencial é a alimentación.
A falta de alimentos pode facerlles moito dano, e incluso produciles a morte, o que aumenta nas taxas o porcentaxe de mortalidade infantil e reduce a esperanza de vida. Moitos de estes nenos e nenas tampuco están inmunizados a enfermedades mortais (non hai vacinas), onde entra en xogo a sanidade, escasa en moitos lugares.
Etamos acostumados a escoitar que estos problemas son típicos dos países sobdesenvolvidos ou en vías, emerxentes. Pero o problema da fame, tamén está presente en grandes países con moitos recursos e industrializados. A xente morre de fame en todos os confíns do mundo.
Por en, UNICEF ofrece moitas respostas ante este gran problema que remata coa vida de moitas personas cada ano en todas as partes do mundo.

Dado que moitas persoas non teñen acceso a recursos sanitarios nin hospitais onde poden ser atendidos, nace a proposta de aumentar a capacidade nacional de brindar esta necesidade básica da sanidade. Dar máis diñeiro, por exemplo, ao achegamento de vacinas a países onde se necesitan e que os nenos podan pasar por revisións para ir controlando o seu crecemento. UNICEF é unha das organizacións que máis pendente está disto, pois resolve un 40% do achegamento de vacinas por todo o mundo.
Esta asociación contribúe para evitar os peores efectos da debastarora desnutrición, aportando aos 158 cos que traballa micronutrintes como o ferro e a vitamina A. Procura dar sobre todo, nutrintes que son básicos para conseguir un sistema inmunolóxico san

Cousas do pasado

jueves, 23 de noviembre de 2017

Timeline

Narrativa Sintética

lunes, 13 de noviembre de 2017

Diario de Sesións

martes, 24 de octubre de 2017

Traballo UDI 1

lunes, 9 de octubre de 2017

Diario de sesión UDI1

lunes, 2 de octubre de 2017

Plan de traballo.

Medidas para tratar de superar as situacións de pobreza

lunes, 20 de marzo de 2017

Siria